بهترین سن ازدواج برای دخترها و پسرها

یک نت ـ زمان مناسب براي ازدواج در افراد مختلف متفاوت است و نمي توان سن خاصي را مشخص كرد. سن مناسب ازدواج را رشد در ابعاد مختلف كه اشاره مي شود و شرائط تعيين مي كنند. شرائط هر شخص بستگي به موقعيت او دارد اما جنبه هيا مختلف رشد از اين قرارند.1. رشد جسماني:دختر و پس بايد از لحاظ جسمي به بلوغ برسند. يعني دختر و پسر توانايي جنسي داشته باشند. تحقيقات نشان مي دهد دختران در سن 13 تا 14 سالگي اكثراً بلوغ جنسي پيدا مي كنند و تمام دختران تا سنّ 17 سالگي بالغ مي شوند. و در پسران نيز از سنّ 14 الي 17 سالگي تماماً بلوغ جنسي پيدا مي كنند. اولين شرط براي ازدواج همين بلوغ جنسي است كه عموماً در دختران در 15 سالگي و در پسران در 16 سالگي حاصل مي شود. منظور از بلوغ جنسي اين است كه اندامهاي جنسي دختر و پسر آمادگي مسائل زناشويي داشته باشند.[1]به عبارت ديگر بلوغ جنسي عبارتست از خواسته هاي فيزيولوژيكي و غريزي يك فرد كه ازدواج جوابي است به اين خواسته ها.[2]2. رشد عقلي:به يقين زماني كه فردي رشد فكري لازم جهت انتخاب همسر را نيافته است، نمي تواند اقدام به ازدواج نمايد و چه بسا قدرت تشخيص مصلحت يا مفسده در ازدواج با فرد مورد نظر را ندارد،[3] رشد فكري پس از بلوغ جسماني رو به تكامل مي رود. پس از بحران هاي بلوغ، فرد استعدادها، توانائيها و امكانات محيطي خود را بهتر مي شناسد و نسبت به شخصيّت خود بيشتر آگاهي مي يابد. در نتيجه تصميماتش بيشتر از عقل نشأت مي گيرد تا احساسات.[4]3. رشد عاطفي:رشد عاطفي و احساسي از شرايط لازم براي ازدواج است و داراي محاسن و مزاياي زيادي است. از جمله اينكه قدرت محركة انسان است، عامل اتصال و پيوستگي و تلطيف انسانها و جوامع است، از مهمترين عوامل موفقيّت در زندگي زناشويي است. فرد برخوردار از رشد عاطفي، مهار احساسات منفي و مثبت خود را در دست دارد. او در ابراز خشم و ترس، گريه و شادي، محبّت و غيره در محدوده مورد قبول جامعه عمل مي كند، نه همانند يك كودك. رشد عاطفي نيز مانند رشد عقلي به سنّ تقويمي نيست، بلكه به ميزان يادگيري، تجارب فرد و از همه مهمتر تعامل عاطفي كودك با والدين و ديگر بزرگسالان آموخته مي شود.[5]4. رشد اجتماعي:رشد اجتماعي رابطة نزديكي با رشد عقلي و رشد عاطفي دارد. انسان داراي چهار دنياي اجتماعي است: خانواده، مدرسه، شغل و دوستان كه فرد را بايد از نظر اجتماعي در آنها مورد ارزيابي و بررسي قرار داد. فردي كه از رشد اجتماعي برخوردار است روابط اجتماعي (از جمله رابطه بين زن و شوهر) را بهتر درك مي كند، به ديگران احترام مي گذارد، حقوق ديگران را محترم مي شمارد، نقش، وظايف و مسئوليتهاي مربوط به خويش را به نحو أحسن انجام مي دهد.[6]5. رشد اخلاقي:روابط زناشويي همانند هر ارتباط اجتماعي ديگر بين انسانها با در نظر گرفتن ارزشهاي اخلاقي و معنوي زن و مرد است كه منجر به سعادت و معنويت زندگي آنان مي گردد. بسياري از امور و مسائل زندگي زناشويي در چهارچوب اخلاق و فضايل اخلاقي قابل حلّ است و هر اندازه زن و شوهر متخلّق به اخلاق و رفتار پسنديده مانند صداقت و گذشت، درستي و فداكاري و... باشند زندگي شان از سلامت و آرامش بيشتري برخوردار خواهد بود.[7]اگر دختر و پسر اين شرايط را دارا بودند مي توانند ازدواج نمايند. البته بايد دانست مناطق، محيطها، جامعه ها، نسلها، نژادها، قبليله ها، خانواده ها و افراد (تفاوتهاي فردي)، يكسان نيستند، بلكه تفاوتهايي با هم دارند، مثلاً در سرزمينهاي «گرمسير» بلوغ جنسي زودتر فرا مي رسد تا مناطق «سردسير»؛ كميّت و كيفيّت خوراك و غذا نيز در اين موضوع تأثير دارد؛ آنهايي كه غذاي بيشتر و قوي تر مي خورند، بلوغ جنسي شان سريعتر است. آنچه كه آمار و تحقيقات نشان مي دهد، حاكي از آن است كه بهترين سن ازدواج براي پسران 19 سال و براي دختران 16 سال مي باشد. البته اين سن متوسط است ممكن است پسر يا دختري زودتر از اين نياز به همسر داشته باشد، كه بايد اقدام شود.[8] در مسأله ازدواج نبايد بيشتر به مسائل اقتصادي توجه كرد و ازدواج را به تأخير انداخت كه اگر به تأخير بيفتد بايد شاهد فساد و فحشاء در جامعه بود. جوان اگر هنگام ازدواج نتواند ازدواج نمايد تحت فشارهاي جنسي و رواني از راههاي غيرصحيح خود را ارضاء خواهد كرد. تحقيقات نشان مي دهد كه اگر جوانان خوب آموزش ببينند هم زندگي لذّت بخشي بعد از ازدواج خواهند داشت و هم فرزندانِ كساني كه در سنين گفته شده ازدواج كنند سالم تر و باهوش تر خواهند بود و در آينده با فاصلة سني كم ارتباط بهتري با فرزندان خود خواهند داشت.[9]

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1. جوانان و انتخاب همسر، علي اكبر مظاهري، انتشارات پارسايان، چاپ 22.2. ازدواج مكتب انسان سازي، شهيد پاك نژاد، انتشارات اخلاق، چاپ سوم، 1379.3. سن ازدواج دختران، زهره حبيبيان، زهرا آيت اللهي، مريم گدازگر، نشر سفير صبح، چاپ اول، 1380.

پي نوشت ها:[1] . رجبيان، زهره و...، سن ازدواج دختران، ناشر سفير صبح، چاپ اول، 1380، ص 165.[2] . پاك نژاد، سيدرضا، ازدواج مكتب انسان سازي، انتشارات اخلاق، چاپ سوم، 1379، ص103.[3] . سن ازدواج دختران، همان، ص 166.[4] . استادان طرح جامع آموزش خانواده، جوان و تشكيل خانواده، چاپ سوم، 1376، ص 134.[5] . همان، ص 135.[6] . همان، ص 136.[7] . همان، ص 137.[8] . مظاهري، علي اكبر، جوانان و انتخاب همسر، انتشارات پاساريان، چاپ بيست و دوم، 1383، ص28.[9] . سن ازدواج دختران، همان، ص 156.

منبع : اندیشه قم