ارتباط با نامحرم را دوست دارم

یک نت ـ یکی از این نیاز ها شهوت است که خداوند آنرا مقدمه ای برای رسیدن به آرامش و بندگی درست قرار داده است. اما آنچه امروز از این نعمت خداوند بدست می آید، همه چیز است به غیر آرامش و سکینه، که گمشده امروز جوامع بشری است.
نامحرم

یک نت ـ ارتباط با نامحرم را دوست دارم

خداوند نیاز ها و امیال گوناگونی را برای بشر در نظر گرفته است و راه برآورده کردن این نیاز ها را هم به او آموخت تا در روز قیامت کسی معترض به حکیم بودن خداوند نباشد و نگوید چرا این نیاز را قرار دادی ولی من انسان از تامین آن عاجز هستم.

یکی از این نیاز ها شهوت است که خداوند آنرا مقدمه ای برای رسیدن به آرامش و بندگی درست قرار داده است. اما آنچه امروز از این نعمت خداوند بدست می آید، همه چیز است به غیر آرامش و سکینه، که گمشده امروز جوامع بشری است.
معمولا وقتی چرایی این ارتباط را از جوانان و نوجوانان می پرسیم، به چند جواب بیشتر نمی رسیم، که این چند جواب بیشترین فراوانی را در بین همه جواب ها دارد.

اول اینکه: این ارتباط رو دوست دارم و چون موافق با میل و خواسته های من است، اون رو انجام میدم.

دوم اینکه: اصلا این ارتباط گناه نیست و در حد آشنایی و دوستی است.

سوم اینکه: چون خداوند این نیاز را قرار داده و امکان ازدواج نیست پس به هر طریق باید این نیاز برآورده شود.

در پاسخ به سوال اول چند نکته را متذکر می شوم و در مطالب آینده به سوالهای بعدی می پردازم.

۱- آیا بشر می تواند آنچه به صلاحش است را تشخیص بدهد؟

اگر بگوییم بله، باید گفت چرا هنوز بشر به درمان قطعیه بسیاری از بیماری ها و مشکلات خودش نرسیده است. چرا آمار های خودکشی و قتل در کشورهای مدعی علم و پیشرفت رو به افزایش است.[۱] و اینکه چرا خداوند در قران می فرماید:« مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَ مَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ [نساء/۷۹] هر خيری که به تو رسد از جانب خداست و هر شری که به تو رسد از جانب خود تو است» قطعا ما در تشخیص صلاح خود دچار مشکل هستیم  و نباید به عقل ناقص خود اتکا کنیم و هر عملی را برای خود بپسندیم.

۲- آیا دنیا محل رسیدن به همه خواسته ها است؟

با تحلیل به زندگی انسان های به ظاهر مدرن، که در جدید ترین یافته هایشان  به ازدواج با حیوانات رو آورد اند می شود فهمید دنیا محل رسیدن به تمام غرائض و خواسته ها نیست و به همین خاطر خداوند فرموده است:«وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ کانُوا يَعْلَمُونَ [عنکبوت/۶۴] و این زندگی دنیا جز سرگرمی بیهوده و بازیچه نیست، و حقّا که خانه آخرت (حتی زمین و آسمان و جماد و نباتش) دارای حیات است (و گویی حقیقت حیات است) اگر می دانستند». برای همین خداوند می فرماید خود به دنیا مشغول نکن و لذت های دنیا بازی و زود گذر است و لذت ماندگار و جاوید در آخرت است و نباید در دنیا به دنبال آن بود.

البته با کمی تامل هم می شود فهمید هر لذتی در دنیا نا پایدار و زود گذر است. مثلا کسی که علاقه به غذا دارد با چند بشقاب غذای لذیذ دیگر نمی تواند بخورد و باید دست از این لذت بکشد و منتظر باشد بعد از هضم غذا دوباره غذا بخورد و همه لذّات در دنیا ظرف محدودی دارد و مکان دنیا اجازه بهره بیشتر از این را نمی دهد.

حضرت آیت الله مصباح فرمودند: «همه ما بالفطره طالب ادامه حيات و خوشي و سعادت ابدي هستيم، و هيچ موجود زنده‌اي را نمي‌شود يافت كه چنين نباشد. حتي حيوانات نيز همه تلاش خود را براي زنده ماندن انجام مي‌دهند. از همين‌ رو قرآن هم براي دعوت مردم به کار خير به ايشان ‌خوشي‌ها و نعمت‌هاي خوب اخروي را وعده مي‌هد؛ «وَ فَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ؛ [مرسلات/۴۳] و ميوه‏هايى از آنچه بخواهند» «وَ لَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ [واقعه/۲۱] و گوشت پرنده از هر چه ميل نمايند» بنابراين طالب خوشي بودن نكوهشي ندارد. اما انسان براي لذات زودگذر اين دنيا خلق نشده است؛ بلكه براي حيات بي‌نهايت آفريده شده است. در حالي‌كه زندگي و خوشي‌هاي اين دنيا گذرا و محدود است و با چشم بر هم زدني به پايان مي‌رسد. خداوند اين لذت‌ها را در امور دنيوي قرار داده تا جاذبه‌اي باشد براي اين كه آدمي از آنها استفاده كند و به اين وسيله حياتش ادامه يابد و زمينه براي رشدش فراهم شود.»[۲]

۳- مضرات این نوع روابط

اگر دو جواب بالا را ندیده بگیریم، با اصل ضرر این روابط چطور کنار بیاییم؟ اگر ما اقل این روابط که نگاه کردن به نامحرم است را در نظر بگیریم، خود این نگاه چقدر می تواند مضر باشد؟

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «تير نگاه مسموم است و از كمان شيطان پرتاب مى‏ شود. چه بسيار نگاه كوتاه كه حسرت طولانى ببار آورده است».[۳] ایا صرف دوست داشتن دلیل برای انجام این کار می شود؟

با حسرت طولانی آن نگاه می خواهد چه بکند؟ وقتی انسان چیزی را ببیند قطعا فکر به رسیدن به آن خواسته را دارد و بعد از قصد رسیدن وقتی با موانع رسیدن مواجه می شود، با پریشانی و شکست نرسیدن باید دست و پنجه نرم کند. برای همین معصوم می فرماید، خود را دچار حسرت طولانی نکن و با هر  نگاهت خود را گرفتار هوای نفس نکن.

-----------------------------
[۱]. ایکا نیوز و خبرگزاری دانشجو.
[۲]. پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مصباح یزدی.
[۳]. «النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ مَسْمُومٌ وَ كَمْ‏ مِنْ‏ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ‏ حَسْرَةً طَوِيلَةً.» الكافي، كلينى، محمد بن يعقوب‏، تاريخ وفات مؤلف: ۳۲۹ ق‏، ناشر: دار الكتب الإسلامية، مكان چاپ: تهران‏، سال چاپ: ۱۴۰۷ ق‏، ج۵، ص ۵۵۹.

 

امتیاز: 
هنوز رایی ثبت نشده