چه کسانی بدن مطهر امام حسين (ع) و يارانش را به خاک سپردند؟

یک نت ـ بنا بر برخي اقوال، پس از رفتن ابن سعد و يارانش، جماعتي از بني اسد که در نزديکي کربلا منزل داشتند به سرزمين کربلا وارد شدند و چون آن بدنهاي پاک و مقدس را به آن وضع ديدند دانستند که اين بدنها، اجساد مطهر امام حسين(عليه السلام) و ياران اوست؛پس صدا به شيون و زاري بلند کردند و در شب موقعي که ايمن از دشمن بودند بر امام حسين(عليه السلام) و يارانش نماز گذاردند و آنها را دفن نمودند.

امام (عليه السلام) را در موضع فعلي آن و علي اكبر را پايين پاي آن حضرت دفن کردند، قبري هم براي اهل بيت امام (عليه السلام) حفر نمودند و قبري نيز براي ياران امام(عليه السلام) در پايين پاي حضرت(عليه السلام) در نظر گرفتند و آنان را در آنجا به خاک سپردند. بدن مبارک عباس(عليه السلام) را نيز در همان قبري که فعلاً قبر او شناخته مي شود و در همان جايي که به شهادت رسيده بود دفن نمودند.

ولي با توجه به قابل شناسايي نبودن بدنهاي مطهر شهداي كربلا بعلت جدا شدن سرهاي مطهر از بدن و همچنين با توجه به اين باور که کار دفن امام معصوم (عليه السلام) را کسي جز امام معصوم (عليه السلام) نمي تواند بر عهده بگيرد، ناگزير ما را به اين مطلب مي رساند که مردم قبيله بني اسد با راهنمايي امام سجاد(عليه السلام) كار دفن شهداي كربلا را به انجام رسانده اند،چرا كه بني اسد در دفن شهداي کربلا، متحير و سرگردان بودند، چرا که کوفيان بين سرها و بدنهاي شهدا جدايي انداخته بودند و بدنها قابل شناسايي نبودند. در اين هنگام امام سجاد(عليه السلام) به کربلا تشريف آوردند و آنان را در اين امر ياري کردند.

ايشان با ياري مردان بني اسد نخست پيکر مطهر پدر بزرگوارشان را پيدا کردند و پس از گريه و زاري فراوان، آن را روي قطعه حصيري گذاشتند و به آرامگاه فعلي اش آوردند؛ سپس اندکي از خاک محل دفن را کنار زدند قبري ساخته و پرداخته ظاهر شد. سپس امام زين العابدين (عليه السلام)، دستها را زير بدن مبارک امام حسين(عليه السلام) قرار دادند و فرمودند: «بسم الله و في سبيل الله و علي ملة رسول الله صدق الله و رسوله ما شاء الله،و لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم.»

آن گاه به تنهايي، بدن مطهر را در داخل قبر گذاشت؛ ايشان در حالي که ديگران را از کمک در تدفين امام(عليه السلام)، باز مي داشت فرمودند:«بامن کساني هستند که مرا ياري دهند.»

وقتي آن حضرت بدن را در قبر نهاد صورت مبارکش را بر گلوي بريده ابي عبدالله الحسين(عليه السلام) نهاد و در حالي که اشک بر گونه هايش جاري بود فرمود: «چه مبارک است زميني که بدن مطهر تو را در برگرفته است؛ دنيا بعد از تو تاريک است و آخرت با نور جمال تو روشن و نوراني. بعد از تو شبهاي مان سخت و حزنهايمان طولاني است؛ تا آن زمان که خداوند سر منزلي را که تو مقيم آن شده اي براي اهل بيت(عليهم السلام) و خاندانت اختيار کند اي زاده رسول خدا(صلي الله عليه و آله) سلام و رحمت خدا و برکات او بر تو باد.»

آنگاه قبر را پوشانيد و با انگشت مبارک روي قبر امام حسين(عليه السلام) نوشتند: «هذا قبر الحسين بن علي بن ابيطالب(عليه السلام) الذي قتلوه عطشانا غريبا.»

سپس برادر گرامي ­اش -علي اکبر(عليه السلام)- را در پايين پاي امام دفن کردند و بقيه هاشميين و اصحاب را در قبر ديگر در زير پاي امام حسين(عليه السلام) دفن نمودند.

سپس امام سجاد (عليه السلام) به همراه بني اسد به نهر علقمه رفتند؛ در آنجا با مشاهده پيکر پاک عمويش -عباس(عليه السلام)،- خود را بر روي بدن ابوالفضل(عليه السلام) افکند و گلوي مبارکش را بوسيد. امام(عليه السلام) در حالي که به شدت مي گريست، ­فرمود: « بعد از تو اي قمر بني هاشم خاک بر سر اين دنيا؛ و سلام من به تو و رحمت و برکات الهي بر تو باد.» آنگاه برايش قبري حفر کرد و همانند پدر شهيدش به تنهايي او را درون قبر گذاشت و به بني اسد فرمود: «کسي با من هست که کمکم مي کند» سپس بدن شريف عباس(عليه السلام) را دفن کردند.»[1]

اين گزارش به وسيله روايتي که از امام رضا(عليه السلام) نقل شده نيز تأييد مي شود.

راوي مي گويد: «من نزد امام رضا(عليه السلام) بودم که علي بن ابي حمزه، ابن سراج و ابن مکاري بر حضرت وارد شدند. علي پس از گفتگو با حضرت درباره امامت ايشان، گفت: "از پدران شما براي ما روايت کرده اند که کار امام(عليه السلام) را کسي جز امامي مانند خودش بر عهده نمي گيرد.[پس چگونه است که پس از شهادت پدر بزرگوارتان امام موسي کاظم(عليه السلام) شما حضور نداشتيد و متقبّل امر کفن و دفن ايشان نشديد]"

امام رضا(عليه السلام) فرمود: "بگو ببينيم حسين بن علي(عليه السلام) امام بود يا غير امام؟"
گفت: "امام بود".
فرمود: "چه کسي عهده دار کارش بود."
گفت: "علي بن الحسين(عليه السلام)"
فرمود: "علي بن الحسين(عليه السلام) کجا بود."
گفت: "در کوفه در زندان ابن زياد."
امام رضا(عليه السلام) فرمود: "چگونه در حالي که زنداني بود عهده دار کار پدرش گرديد."
گفت: "دور از چشم آنان رفت و پدرش را کفن و دفن نمود و بازگشت."
امام رضا(عليه السلام) فرمود: "آن کسي که به علي بن الحسين(عليه السلام) امکان داد به کربلا برود و کار پدرش را بر عهده بگيرد به صاحب اين امر نيز امکان مي دهد که به بغداد برود و کار پدرش را عهده دار گردد."» [2]

آنچه که در اين روايت به صراحت بدان اشاره شده است خارق العاده بودن حضور امام سجاد(عليه السلام) در کربلا و همراهي با بني اسد در تدفين شهداي کربلا است.

همچنين نقل شده است که به هنگام دفن شهداي کربلا اقوام و خويشاوندان و به نقلي مادر حر بن يزيد رياحي، جنازه او را به محلي که اکنون به آرامگاه حر بن يزيد رياحي معروف است بردند و در آنجا دفن نمودند. [3]

همچنين نقل است طايفه بني اسد راضي نشدند که پسر عم خويش حبيب بن مظاهر با ديگر ياران امام(عليه السلام) دفن شود از اينرو او را در جايي جدا از ديگران و در محلي در بالا سر امام حسين(عليه السلام) که امروز به قبر حبيب شناخته شده است دفن کردند. [4]

--------------------------
پي نوشتها:
1. المقرم، عبد الرزاق الموسوي ؛ مقتل الحسين(عليه السلام)، صص319-321.
2. کشي، محمد بن عمر؛ رجال الکشي، صص463-464 و مجلسي، محمد باقر؛ بحارالانوار ،ج45، ص169.
3. الامين، محسن؛ اعيان الشيعه؛ تحقيق حسن الامين، ج1، ص613 و المقرم، پيشين، صص321.
4. الامين، پيشين، ص613.

منبع : انجمن گفتگوی دینی