آنچه دیگران می خوانند:
حیقیقات نشان می دهد هرآنچه را که انسان نسبت به آن حساس شود و بر آن تمرکز کند، تبدیل به ساخت ذهنی او خواهد شد. آنگاه سایر فعالیتهای روزمره در شعاع این ساخت قرار خواهد گرفت. لذا برای اینکه دغدغه هایی که یا به کلی خطا هستند و یا در زمان خاصی شرایط ایجاد آن مهیا نیست، به ساخت ذهنی تبدیل نگردند، لازم است با مدیریت فکر، از تمرکز نسبت به آن موضوع فاصله بگیریم. مهمترین عامل در رابطه با تحریک غریزه جنسی ورودیهای فکر و اندیشه است. لذا اگر ما ورودی ذهن خود را با کنترل چشم، گوش، لامسه و قدرت خیال مدیریت کنیم، راحتتر می توانیم در مقابل تحریکات جنسی خویشتنداری نماییم.
در این خصوص و برای برهم زدن تمرکز بر مسائل جنسی و ازدواج و جلوگیری نمودن از تبدیل آن به ساخت پیشنهاد می گردد، اهداف بلند مدت و کوتاه مدتی برای خویش تعریف کنید و انرژی خود را به آن معطوف نمائید و در ضمن فعالیتهای فیزیکی و جسمی خویش را در قالب ورزش و کار ارتقاء دهيد. ضمن اینکه توصیه می شود به شدت از انزوا و تنهایی فاصله بگیريد و حضور خود را در جمع بویژه مجامع مذهبی ارتقاء دهيد.
اینکه شخصی بگوید به علت نبود شرایط ازدواج، نمی تواند خود را کنترل کند پذیرفتنی نیست چرا که به نظر می رسد عمده مطلب نخواستن است نه نتوانستن! بله یقینا غلبه بر افکار و رفتار جنسی کار ساده ای نیست اما اگر شخص اراده کند و با رعایت نکات فوق چنین ساختی را رفته رفته از بین ببرد یا تعدیل کند، خواهد دید که مانند سایر افراد که با تقوای الهی خویشتنداری می کنند، او نیز در این مسیر موفق خواهد شد خصوصا اینکه در این مسیر همواره خداوند متعال را شاهد و ناظر بر خویش بداند و در این راه بر او توکل نماید و بواسطه معصومین سلام الله اجمعین از خداوند استمداد بطلبد.
چنین شخصی باید بداند در صورت قدم نهادن در مبارزه با نفس، توفیق الهی نیز شامل خواهد شد و خداوند اجر صابرین را به او عطا خواهد کرد چرا که او در مقابل معصیت صبر کرده است، صبری که با فضیلت‌ترین اقسام صبر است.
دیگر نکته اینکه، گاهی می شود با کاهش توقعات و اکتفا نمودن به حداقلها و البته با انتخاب خانواده و همسری سازگار و قانع، مقدمات ازدواج را سریعتر مهیا نمود. در این رابطه گزینه دیگر این است که از شخصی خواستگاری نمود که خود و خانواده اش پس از عقد با به تعویق انداختن ازدواج تا مهیا شدن امکانات لازم موافقت نمایند، به عبارت دیگر طولانی شدن دوره عقد تا زمانیکه شخص بتواند خود را جمع و جور نماید گزینه ای است که باید پیگیری شود.
نکته ضروری در این رابطه این است که به اعتقاد برخی روانشناسان طولانی شدن دوره عقد برای مدتی بیش از شش ماه آسیب زا است و باید از آن اجتناب گردد به همین خاطر ما نیز این گزینه را مادامیکه شخص بتواند خود را کنترل کند و به گناه نیفتد توصیه نمی کنیم.
منبع: شهر سوال